مطالعه تبارزایی بخش hymenobrychis از جنس onobrychis miller در ایران

thesis
abstract

جنس onobrychis شامل حدود 170 گونه می باشد که عموماً در شمال غربی آسیا، مناطق مدیترانه ای و مناطق معتدل اروپا و آسیا گسترش دارد. بخش hymenobrychis با حدود 14 گونه یکی از مهم ترین بخش های جنس onobrychis می باشد. در این پژوهش سعی شد تا با استفاده از ویژگی های ریخت شناسی، ریز ریخت شناسی، سیتولوژیک، آناتومی و مولکولی گامی در جهت رفع ابهامات و پیچیدگی های موجود در بین گونه های بخش hymenobrychis برداشته شده و روابط بین و درون گونه ای این تاکسون ها مشخص شده و در نهایت گروه های طبیعی موجود در این بخش معرفی گردد. به منظور تعیین تنوع درون و بین گونه ای در گونه های مختلف بخش hymenobrychis، داده های حاصل توسط نرم افزارهای mvsp و spss مورد آنالیز قرار گرفتند. به طور کلی بر اساس نتایج بدست آمده از ریخت شناسی، گونه های بخش hymenobrychis به دو زیربخش درفش کوتاه (mm 14-9 ) و درفش بلند (mm 27-15) تقسیم بندی می شوند. گونه های o. sintenisii، o. chorassanica، o. kuchanensis، o. meshhedensis و o. ptolemica در زیر بخش درفش کوتاه و گونه های o. oshnaviyehehnesis ، o. michauxii، o. mazanderanica، o. schahuensis، o. talagonica، o. hohenackeriana، o. subnitens و o. alborzensis در زیر بخش درفش بلند قرار می گیرند. در بررسی تنوع در درون هر یک از گونه های مورد مطالعه، تاکسون های دارای اختلافات بارز در ویژگی های ریخت شناسی به عنوان گونه جدید درنظر گرفته شدند. آنالیز داده های حاصل از بررسی دانه های گرده نشان داد که بر اساس اندازه قطر قطبی و قطر استوائی در دانه های گرده می توان گونه های مختلف بخش hymenobrychis را به دو گروه اصلی تقسیم نمود. مطالعه سیتوتاکسونومی صورت گرفته در گونه های مختلف بخش hymenobrychis دو عدد پایه کروموزومی 8=n و 7=n را نشان داد. تمامی تاکسون های مورد مطالعه دیپلوئید بودند و پلی پلوئیدی در آنها دیده نشد. به منظور بررسی کرک و آناتومی گونه های مختلف بخش hymenobrychis برش عرضی از مقطع دم گل آذین صورت گرفت. آنالیز داده های حاصل از این بررسی بیانگر قرارگیری گونه های مختلف در چهار گروه مجزا می باشند. از نظر کرک دو نوع کرک ساده و زگیل دار دیده شد. به منظور بررسی روابط فیلوژنی در گونه های بخش hymenobrychis از داده های مربوط به توالی نوکلئوتیدی ناحیه its از nrdna استفاده شد. درخت حاصل از آنالیز داده ها بیانگر قرارگیری گونه های بخش hymenobrychis در دو گروه اصلی می باشد. به طوریکه گونه های درفش بلند بادرصد اطمینان 91 در یک شاخه و گونه های درفش کوتاه با درصد اطمینان 87 و در شاخه دیگر قرار می گیرند. بر این اساس هر دو زیر بخش تک نیا می باشند و گونه های درفش بلند از نظر تکاملی ابتدائی تر از گونه های درفش کوتاه می باشند. نتایج این مطالعه نشان داد که گونه های بخش hymenobrychis از نظر تنوع ژنتیکی در ناحیه its از nrdna شباهت زیادی به هم دارند. نتایج حاصل از بررسی ریخت شناسی، ریز ریخت شناسی دانه گرده، سیتولوژی و مولکولی در گونه های مختلف بخش hymenobrychis، موید جدائی این گونه ها به دو زیر بخش درفش بلند و درفش کوتاه می باشد. با توجه به وجود 8=n در برخی گونه های کلاد درفش بلند و عدم وجود این عدد پایه در کلاد درفش کوتاه و از طرفی دیگر با توجه به ابتدایی بودن کلاد درفش بلند به این نتیجه می رسیم که 8=n عدد پایه اجدادی می باشد و گونه های دارای 7=n در اثر کاهش آنیوپلوئیدی از 8=n به وجود آمده اند.

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

مطالعه کاریوتیپی بخش Hymenobrychis از جنس اسپرس(Onobrychis) درایران

  در این تحقیق یازده جمعیت از بخش Hymenobrychis جنس Onobrychis (اسپرس)، جمع‌آوری شده از مناطق طبیعی ایران ، با استفاده از مریستم انتهایی ریشه مورد مطالعه قرار گرفت و تعداد و ابعاد کروموزم‌ها درتقسیم میتوز اندازه‌گیری و فرمول کاریوتیپی هر گونه تعیین شد . تعداد کروموزوم پایه در گونه‌ها بین 7= x و 8= x و نوع کروموزوم‌ها نیز از نوع متاسنتریک (m) تا ساب متاسنتریک (sm) بود. بیشترین میانگین طول ژنوم م...

full text

مطالعه سیستماتیکی بخش onobrychis از جنس onobrychis miller در ایران

?جنس اسپرس ((onobrychis miller، با حدود 130 گونه، فقط در اوراسیا پراکنش دارد و مرکز تنوع آن در مناطق معتدل گرم و قاره ای ناحیه ایران و توران است. بخش onobrychisبا حدود 15 گونه در ایران یکی از بخش های مهم این جنس است. مطالعه سیستماتیکی بر روی گونه های مختلف این بخش به منظور تعیین تنوع درون و بین گونه ای با استفاده از مارکرهای فلوریستیک، مورفولوژیک، مولکولی و اکولوژیک صورت گرفت. در این مطالعه ابت...

15 صفحه اول

مطالعه کاریوتیپی بخش hymenobrychis از جنس اسپرس(onobrychis) درایران

در این تحقیق یازده جمعیت از بخش hymenobrychis جنس onobrychis (اسپرس)، جمع آوری شده از مناطق طبیعی ایران ، با استفاده از مریستم انتهایی ریشه مورد مطالعه قرار گرفت و تعداد و ابعاد کروموزم ها درتقسیم میتوز اندازه گیری و فرمول کاریوتیپی هر گونه تعیین شد . تعداد کروموزوم پایه در گونه ها بین 7= x و 8= x و نوع کروموزوم ها نیز از نوع متاسنتریک (m) تا ساب متاسنتریک (sm) بود. بیشترین میانگین طول ژنوم متع...

full text

مطالعه میتوزی برخی از گونه‌های بخشDC. Hymenobrychis از جنس اسپرس Miller) (Onobrychisدر ایران

جنس Onobrychisیکی از جنس‌های بزرگ تیره Fabaceae است که از 9 بخش تشکیل شده است. گیاهان این جنس اساساً در نواحی معتدل شمالی پراکنش دارند، لیکن مرکز اصلی تنوع آنها نواحی شرق مدیترانه و جنوب غربی آسیاست. بسیاری از گونه‌های این جنس به دلیل ارزش تغذیه‌ای بالا و نیز ارزش زینتی خود بسیار مورد توجه هستند. بخشDC. Hymenobrychis با حدود 15 گونه، یکی از مهمترین بخش‌های این جنس است. در این مطالعه عدد کروموزوم...

full text

مطالعه میتوزی برخی از گونه های بخشdc. hymenobrychis از جنس اسپرس miller) (onobrychisدر ایران

جنس onobrychisیکی از جنس های بزرگ تیره fabaceae است که از 9 بخش تشکیل شده است. گیاهان این جنس اساساً در نواحی معتدل شمالی پراکنش دارند، لیکن مرکز اصلی تنوع آنها نواحی شرق مدیترانه و جنوب غربی آسیاست. بسیاری از گونه های این جنس به دلیل ارزش تغذیه ای بالا و نیز ارزش زینتی خود بسیار مورد توجه هستند. بخشdc. hymenobrychis با حدود 15 گونه، یکی از مهمترین بخش های این جنس است. در این مطالعه عدد کروموزوم...

full text

گونه جدیدی از جنس Onobrychis بخش Heliobrychis از ایران

گونه Onobrychis mozaffarianii از نواحی مرکزی ایران به عنوان گونه جدیدی برای دنیا به همراه تصویر شرح داده می‌شود. این گونه با گونه خویشاوند خود O. andalanica مقایسه می‌گردد.

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه بوعلی سینا - دانشکده علوم پایه

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023